Gök, sönmekte olan bir günün son kıvılcımlarıyla alev alırken, Ela pencereden dışarıyı izliyordu. Odanın ışıklarını açmamıştı; loş gün batımının huzurunu bozmak istemiyordu. Rüya 1. bölüm bütün gün boyunca aklını kurcalayan o garip rüya, hala zihninde yankılanıyordu.
Gizemli 1 Rüya
Rüyasında, tanımadığı bir ormanda yürüyordu. Uzun boylu ağaçlar, uçsuz bucaksız bir deniz gibi üzerine eğiliyor, rüzgar fısıltılarla kulağına ismini söylüyordu: “Ela… Ela…” Ne garipti ki bu ses, kendi sesi gibiydi ama bir o kadar da yabancıydı. Ormanda ilerlerken gölgeler giderek karanlıklaşıyor, adımları arttıkça içine bir korku doluyordu. Sonra, ansızın göğün ortasında bir ışık belirdi.
Ela, o ışığa doğru yürümeye başlamıştı ki bir el omzuna dokundu. Sıçrayarak döndü ve karşısında duran gölgeyi görünce nefesi kesildi. Yüzü yoktu. Sadece bir siluet… Ama garip bir şekilde tanıdıktı.
Gölge konuştu: “Gerçek artık uyandı. İlk başta sen de uyanmalısın.”
O anda ışık bir patlama gibi yayıldı ama her şey beyaza döndü.
Gerçeklik ve Rüya Arasındaki Sınır
Ela, uyanmış ve soluğuyla yatağının üzerinde otururken bulmuştu kendisini. Ama rüya, bir rüya gibi değildi. Daha gerçekti, sanki bir anıydı.
Birkaç gündür aynı rüya görüyordu ama her defasında gölge biraz daha yakın hissediliyordu. Pencereden dışarıyı izlerken kendi nefesini duymaktan başka bir ses yoktu odada. Sonra ansızın, telefonunun ekranı aydınlandı. Gelen mesaj bilinmeyen bir numaradandı:
“O ormanı tekrar görmeye hazır mısın?”
Ela’nin yüreği güm güm attı. Telefonu titreyen elleriyle tuttu ve ancak mesajı tekrar okudu.
Kimdi bu? Rüya ile gerçeklik arasındaki sınır gittikçe inceliyordu.
“Kimsiniz?” diye cevap yazdı ancak göndermeden önce ekranda yeni bir mesaj belirdi:
“Yanıtı biliyorsun ama sadece hatırla.”
Ela’nın boğazı kurudu. Aklının derinliklerinde bir şeyin uyanmaya başladığını hissetti. Rüya değildi… Bunlar birer anıydı.
Kırılma Noktası
Ela, yatağında doğruldu ve derin bir nefes aldı. Bu mesajlar, rüyalar… Hepsi bir şey anlatmaya çalışıyordu. Ama ne?
Telefonunun ekranına tekrar baktı. Mesajı atan numarayı geri aramak aklından geçti ama içindeki bir his, bunun bir anlamı olmayacağını söylüyordu. Yine de, Rüya 1. bölüm parmakları titreyerek numarayı çevirdi. Telefon çalmaya başladı. Bir… iki… üç…
Sonra aniden bir tık sesi duyuldu, fakat karşı taraftan bir ses gelmedi. Sadece nefes alışverişi.
“Alo?” dedi Ela, sesi tedirgindi.
Sessizlik. Sonra, tanıdık bir fısıltı duyuldu: “Geri dönmelisin. Kapı ancak açıldı.”
Ela’nın kanı dondu. “Ne kapısı? Ama kimsin sen?”
Fısıltı bir kez daha yankılandı: “Zaten biliyorsun ama hatırla, Ela. Yoksa çok geç olacak.”
Bağlantı aniden kesildi. Ela’nın nefesi hızlandı. Bu rüyalar, bu mesajlar, bu ses… Hepsi ona bir şey anlatıyordu ama eksik parçalar vardı.
Ayağa kalkıp odasında gezinmeye başladı. O an, pencerenin dışında bir hareket fark etti. Ağaçların arasında bir siluet duruyordu. Dikkatlice bakınca ancak Rüya 1. bölüm siluetin ona baktığını gördü.
İçgüdüsel bir korku damarlarında dolaşırken, Ela gözlerini kırptı. Siluet yok olmuştu.
Ama bir şey biliyordu. Ama artık yalnız değildi.
Son Rüya 1 Bölüm Uyanış
Ela, derin bir nefes alarak pencereye yaklaştı. Kalbi göğsünde hızla çarparken içindeki korkuyu bastırmaya çalıştı. Eğer bu bir oyun ya da bir yanılsama ise, gerçeği öğrenmeden duramayacaktı.
Kapüşonunu başına geçirip dışarı adım attı. Soğuk rüzgar tenini okşarken ormana doğru yürümeye başladı. Ayakları, sanki yıllardır bildiği bir yolu takip ediyormuş gibi emin adımlarla ilerliyordu. Her adımda, Rüya 1. bölüm zihnindeki görüntüler netleşiyor, geçmişten kopan parçalar yerine oturuyordu.
Ağaçların arasına vardığında, ona tanıdık gelen o sessizliği hissetti. Sonra bir fısıltı duydu:
“Sonunda geldin.”
Ela, arkasına döndüğünde onu gördü. Kendi yüzü… Ama bu başka bir çiçek versiyonuydu. Gölge artık silik değildi. Ela’nın başka bir hali karşısında duruyordu.
“Sen… bensin,” diye fısıldadı Ela.
Diğeri başını eğdi. “Evet. Ama aynı zamanda değilim. Geçmişini unutman gerekiyordu. Şimdi hatırlama zamanı.”
Ela’nın zihni bulanıklaşırken, her şey yerine oturdu. Onun sadece bir hayatı yoktu. Başka bir dünyada, başka bir varoluşta, bir kapıyı mühürlemişti. Ama şimdi, kapı yeniden açılıyordu ve geçmişi onu geri çağırıyordu.
“Kapı açıldı. Seçim yapmalısın,” dedi diğeri. “Burada mı kalacaksın, yoksa gerçek dünyana mı döneceksin?”
Ela, bir an tereddüt etti. Ama kalbinin derinliklerinde cevabı biliyordu. Bir adım attı ve ışık onu yuttu.
Gözlerini açtığında, başka bir yerdeydi. Eski dünyasına geri dönmüştü. Ama artık bir şey değişmişti. O sadece Ela değildi. O, iki dünyanın arasındaki geçidi koruyan kişiydi. Ve rüyalar, sadece başlangıçtı.
“Rüya 1. Bölüm” üzerine bir yorum